Safari, het WK en Groeten uit de Rimboe. Het romantische beeld van Afrika dat vele media beheerst en typerend voor reisgidsen en vakantiekiekjes. Mensen houden graag vast aan dat beeld. De eerste zoekresultaten van Google liegen er niet om. Het kan dan ook best schrikken zijn als je weer eens geconfronteerd wordt met de grimmige schaduwzijde van dit gehavende continent. Desalniettemin lijkt het me geen slecht idee om er maar weer eens bij stil te staan.

 

Gelukkig is daar de Publieke Omroep. Zo nu en dan komt actualiteitenrubriek Netwerk met een scherp of fascinerend (en in dit geval toepasselijk) . Zij laten ons een kijkje nemen in Liberia. De veelzeggende titel ‘Liberia: hel op aarde’ doet de inleiding. Daarna volgt de rest vanzelf. We maken nader kennis met de verschrikkingen van een land dat ooit gesticht is om te dienen als veilige thuishaven voor vrije slaven.


Met vrijheid en veiligheid hebben de beelden die ons voorgeschoteld worden echter weinig te maken. De documentaire toont een beeld van lugubere horror en meedogenloze verschrikking. Niks geen exotische haute-cuisine en de schoonheid van rituele paringsdansen. Er wordt een vrachtlading redenen aangedragen om een carrière als amateur-antropoloog voor de hobby te heroverwegen. De geportretteerde jongens vertellen zonder blikken of blozen over het vreten van gebakken mensenvlees. Hiervoor worden onschuldige kinderen open gesneden, zodat het hart, naar hun mening een euforiserende delicatesse, verorberd kan worden. Ook komt er een verwarde puberachtige jongen aan het woord die ooit een vrouw ‘met een dikke buik’ verkrachtte. En dat alles natuurlijk het liefst onder invloed van en verkankerd door coke en heroïne. Niets meer of minder.


Het is vooral te danken aan de club journalisten en hun contacten dat we deze beelden onder ogen krijgen. Wat mij betreft verdienen ze de exposure alleen al voor hun lef. Dat die lef op verschillende manieren kan worden opgevat, bewijzen de negatieve reacties op de sites van de makers van de documentaire en Netwerk. Je zult je dan ook moeten afvragen of dat iets afdoet aan de educatieve en informerende waarde. Volgens mij is dit zo’n geval waarin een mens zich niet voldoende bewust kan zijn van wat zich afspeelt in de wereld. Of jij de inzet ook waardeert, moet je zelf maar bepalen. Hieronder de beelden van de jongens van VBS.TV, die overigens ook veel andere interessante documentaires op hun naam hebben staan. Kijken kan op elk gewenst moment, want we gaan toch niet wachten tot de stoomlocomotief van Netwerk vrijdag met de filmrollen aankomt?

Waar de liefde voor vrijheid een land bracht…
*Opmerking: Ze smeren zo’n uitzending overigens wel heel 1.0 uit over twee dagen. Altijd handig, natuurlijk – Red.